şair
1825 yılında İstanbul’da doğdu. Sultan II. Mahmut ile eşlerinden Zernigar Sultan’ın kızı, Sultan Abdülmecit’in kız kardeşi. II. Mahmut Adli mahlasını kullandığı için kızına da Adile adını verdi. Babasını küçük yaşta kaybettiği için ağabeyi Sultan Abdülmecit tarafından sarayda özel eğitim görerek yetiştirilen Adile Sultan, güçlü bir dil ve edebiyat kültürü edindi. Nakşibendî tarikatına mensup olan şair, yirmi yaşındayken Kaptan-ı Derya ve sonradan Sadrazam olan Mehmet Ali Paşa ile evlendirildi. Önce üç çocuğunu, sonra kocasını ve ardından da genç kızı Hayriye Sultan’ı kaybedince acıya boğuldu.
Şiirleri 1996′da Adile Sultan Dîvânı adıyla yayımlandı. Şiirleri genellikle çocukları, eşi ve kızı Hayriye Sultan’ın ölümlerinden duyduğu derin üzüntüyü yansıtan manzumelerden oluşur.
Adile Sultan, saray devlete, dine ve devrin kanunlarına bağlı olmayı fazilet saydıklarını belirtmektedir.
Çağdaşı olan Leylâ ve Fıtnat Hanımlardan daha az başarılı bir şair sayılır. Aruzun yanı sıra hece ölçüsüyle de şiirler yazdı.
Kanuni Sultan Süleyman’ın yazdığı Muhibbî Divanı’nın basılmasını sağladı.
Osmanlı hanedanına mensup olup divanı bulunan tek kadın şairdir.
İstanbul’da pek çok hayır eseri bıraktı. Ayrıca babası onun adına birçok eser yaptırdı.
1899 yılında vefat etti. Türbesi İstanbul Eyüp’te Bostan İskelesi yakınındadır.
ENGLISH BIOGRAPHY
Adile Sultan
Adile Sultan, who is the daughter of Mahmud II, is a woman poet of the 19th century. She has a collection containing all her poems. Due to her father’s early death, she was brought up by her elder brother Sultan Abdülmecit. She acquired a strong linguistic and literary culture. The poet, who was a member of the Naqshbandi sect, was married to Mehmet Ali Pasha at the age of twenty. Despite her husband’s lecherous behaviours, she remained attached to him all her life. Sultan Adile indicates that being deeply attached to the palace, state, religion and the laws of the era is a virtue.
She is deemed a somewhat lesser poet when compared to her contemporaries Leylâ and Fıtnat Hanım. She wrote poems both in syllabic meter and prosody. Her tomb is by the Bostan Pier in Eyüp, Istanbul. She left behind numerous charitable works in Istanbul. Moreover, her father got many works done in her name. He helped her Muhibbî (Suleiman I – aka the Magnificent) Divan to be published. She is the only woman poet, who is a member of the Ottoman Dynasty and with a “divan.”