Tam adı İzabella Ahatovna Ahmadulina (d. 10 Nisan 1937, Moskova), Stalin sonrası Sovyet edebiyatında özgün bir ses olarak dikkat çeken Tatar ve İtalyan kökenli şair. 1960’ta Gorki Edebiyat Enstitüsü’nde eğitimini tamamladıktan sonra Orta Asya’yı gezdi. Yapıtlarındaki ödünsüz bireycilik yüzünden resmi eleştirilere hedef olmasına ve bazen eserlerini yayınlatmakta güçlük çekmesine karşın, sonunda Sovyet Yazarlar Birliği’ne kabul edildi. 1950’lerde evli kaldığı şair Yevgeni Yevtuşenko gibi Ahmadulina da eserlerini binlerce kişinin izlediği toplantılarda okudu. İlk şiir kitabı olan Struna (Arp Teli) 1962’de yayımlandı. Başlığı Puşkin’in 1830’da yazdığı bir şiirini hatırlatan Moya rodoslovnaya (1964,Secerem) adlı uzun şiiri hem içerik hem biçim açısından iddalı, sağlam bir deneme olarak dikkati çeker. Sonraki eserleri arasında Uroki Muzıki (1969,Müzik Dersleri), Stihiki Muzıki (1975,Şiirler), ve Taina (1983,Sırlar) sayılabilir.
