Concha Buika

Tam adı Maria Conceğcion Balboa Buika olan İspanyol sanatçı 11 Mayıs 1972’de, daha önce Mallorco adasına siyasi nedenlerle sürgün edilen Ekvator Gine’li bir ailenin kızı olarak dünyaya geldi.

Mallorca adasında yaşayan İspanyol çingenelerinden flamenko ezgilerini dinleyerek büyüyen Buika, bu adada ve hemen yakınındaki Ibiza adasındaki bazı klüplerde şarkı söylemeye başladı. Daha sonra Madrid’e taşınıp çeşitli gruplarda müzik yaparak geçinmeye çalışan sanatçı, para kazanmak için Las Vegas’a kadar giderek kumarhanelerde Tina Turner taklidi dahi yaptı. 2000 yılında piyanist Jacob Sureda ile çok başarılı olamayan ilk albüm denemesi “Mestizüo”yu çıkaran Buika, bu arada çeşitli elektronik dans müziği parçalarında vokalistlik yaptı. Bunlardan en önemlisi Smurf & Perry’nin 2001 yılında çıkardığı “Lovin You” albümüdür.

Madrid’den sonra Londra’ya drama okumak için yerleşti. Davet edildiği Pat Manthey konserinde Latin Grammy Ödülü sahiplerinden yapımcı Javier Lemon ile tanışması Buika’nın sanat hayatının kırılma noktası oldu.

2005 yılında çıkardığı kendi adını taşıyan “Buika” albümüyle İspanya’da büyük beğeni aldı. Flamenko, caz, soul, latin ezgilerine nüfuz ederek bu ritimleri harmanlayan ve duygusal ve buğulu sesiyle bu zengin harmanı kalpleri yumuşatarak ruhun derinliklerine ileten bu müzik tarzı, müzikseverler için yeni bir heyecan ve bekleyiş yaratmıştır.

Bir yıl sonra 2006’de çıkardığı “Mi Niña Lola” albümü İspanya’da satış rekorları kırdı. Bu albümle En İyi Şarkı ve Prodüktör Albümü ödülünü aldı. 2008 yılında söz yazarı olarak da şarkılarına renk katan Buika tekrar Javier Lemon ile çalışarak, “Niña de Fuego” adlı başarılı albümüyle adını diğer ülkelerde de duyurmaya başladı. Bu albümüyle Latin Grammy Ödüllerinde Yılın En İyi Albümü Dalında aday gösterildi. Bu arada ilk şiir kitabını yayınlayan sanatçı, bundan bir yıl sonra Kübalı piyanist Chucho Valdés ile birlikte müzikseverlerin beğenisine sunduğu ve Meksikalı şarkıcı Chavela Vargas’a saygı niteliği taşıyan “El Último Trago” albümüyle 2010 yılı Latin Grammy Ödülleri’nde En İyi Geleneksel Tropikal Albüm Ödülü’nü kazandı.

2011 yılında Miami, Amerika’ya taşınan Buika, aynı yıl “En Mi Piel: The Best of Buika” albümünü piyasaya sürdü. Yine aynı yıl Pedro Almodóvar’ın yönettiği “La piel que habito (The Skin I Live In)” adlı filmde Buika iki şarkı seslendirmiş hatta filmin bir sahnesinde de yer almıştır.

Bir yıllık turne ve konserlerinden sonra tekrar albüm hazırlığı için stüdyoda çalışmaya başladı. 4 Haziran 2013’de aralarında piyanist Ivan Melon Lewis, perküsyonist Ramon Porrina ve gitarist Pat Metheney’in bulunduğu geniş bir müzisyen ekibiyle “La Noche Más Larga” albümünü müzikseverlerin beğenisine sundu.

İkinci şiir kitabı “A Los Que Amaron a Mujeres Dificiles y Acabaron por Soltarse,” 2014 yılında yayınlayan sanatçı, ayrıca bir roman yazmakta, fotoğrafçılıkla ilgilenmekte ve çocuğunun sanat çalışmaları üzerinde yoğun bir şekilde çalışmaktadır.

Müzik adına hiçbir eğitim almamış olan Buika, birçok Afrika kökenli sanatçı gibi bu yeteneğin kendisine Tanrı’dan geldiğini ve bunu bir Tanrı hediyesi olarak gördüğünü söylüyor. “Ben Afrikalıyım ve Afrikalı müzik eğitimi almaz.” diyecek kadar da kendinden emin.

Kendine has bir müzik tarzı yaratan Buika, “Bir kişinin sanatı kimi zaman acısındadır ve bence kişi bunu soluk alır gibi her anında olduğu gibi anlatmalıdır…” diyerek müziğin ondaki anlamını özetliyor.
Diskografi
Mestizuo (2000)
Buika (2005)
Mi Niña Lola (2006)
Niña de Fuego (2008)
El Último Trago (2009)
En Mi Piel: The Best of Buika (2011)
La piel que habito (2011)
La Noche Más Larga (2013)