Françoise Sagan Biyografisi
Françoise Sagan, uluslararası çapta başarı elde ettiği Günaydın Hüzün (Bonjour Tristesse) adlı ilk kitabını 18 yaşında iken yazdı.
Françoise Sagan, 21 Haziran 1935 tarihinde Cajarc, Fransa’da zengin bir ailenin en küçük kızı olarak doğmuştur. Asıl adı Françoise Quoirez’dir. Çocukluğunda hayvanlara karşı özel bir hayranlığı olan Françoise’e bu dönemde ‘Kiki’ takma adıyla çağrılmaktaydı. Babası bir şirketin genel müdürü, annesi toprak sahibi bir ailenin kızıydı. II. Dünya Savaşı döneminde Dauphiné’e yerleşen aile, ardından Vercors’a gitti. Liseyi 1953 yılında bitirdikten sonra Sorbonne Üniversitesinin sınavlarını kazanamadı. Yine de bu okula daha sonra felsefe bölümüne girdi; ancak ilk sınıfından ayrıldı. II. Dünya Savaşı sonrasında Paris‘te yaşamaya başladı.
Françoise Sagan, uluslararası çapta başarı elde ettiği Günaydın Hüzün (Bonjour Tristesse) adlı ilk kitabını 18 yaşında iken yazdı, 1954 yılında bitirdi. Dünya çapında iki milyondan fazla kopya sattı ve en az 15 dile çevrildi. İlk romanının yüksek satış rakamlarına ulaşmasıyla Paris’te bir daire ve lüks bir araba satın aldı. Kitapta on yedi yaşındaki Cécile’in zevk düşkünü hayatı anlatılır. Romanda ayrıca kahramanın erkek arkadaşıyla olan ilişkileri ve zina tutkunu-eğlence düşkünü babasının tutumuna da yer verilir. Roman, Simon – Garfunkel’in “The Sounds of Silence” adlı şarkısında esin kaynağı oldu. Françoise Sagan’ın takma adı, Marcel Proust‘ın “Kayıp Zamanın İzinde” adlı kitabındaki ‘Sagan Prensesi’ karakterinden esinlenilerek verildi.
Françoise Sagan’ın romanlarındaki karakterleri, Jerome David Salinger‘in eserlerindekine benzer bir şekilde bozulmuş gençlik için birer ikon oldu. 1996 yılına kadar düzinelerce eser veren Françoise Sagan’ın bu eserlerinden bazıları sinemaya uyarlandı.
1979 yılında 32. Cannes Uluslararası Film Festivali’nde ‘Resmi Yarışma’ jüri başkanı olarak bulundu.
Evlilikleri :
1.eşi: 13 Mart 1958 tarihinde kendinden yirmi yaş büyük bir editör olan Guy Schoeller ile evlendi. Haziran 1960’ta boşandı.
2.eşi: 10 Ocak 1962 tarihinde Robert Westhoff ile evlendi. 1963 yılında boşandı. Denis Westhoff (d. 1962) adında bir oğlu vardır.
Sonraları ise lezbiyen olarak takılmayı sürdürmeyi seçen Sagan, bu bağlamda bir moda stilisti olan Peggy Roche ile birliktelik yaşamaya başladı. Ancak sonrasında evli bir erkek olan Bernard Frank ise beraber oldu. Daha sonra tekrar Fransız Playboy dergisinde editör olan Annick Geille ile lezbiyen birliktelik yaşadı.
ABD’ye seyahat etmeyi seven Françoise Sagan, bu geziler sırasında çoğunlukla Amerikalı yazar Truman Capote ve Ava Gardner gibi isimlerle görüntülenirdi. 14 Nisan 1957 tarihinde Aston Martin marka spor arabasıyla kaza yaptı ve bir süre komada kaldı.
1990’larda kokain kullandığı gerekçesiyle tutuklanan Sagan, hayatının belli dönemlerinde uyuşturucu bağımlılığı yaşadı. Öyle ki, kendisi hakkında bilinen bir olayda; evinde uyuşturucu aramaya gelen polis köpeğinin uyuşturucuyu bulup yalaması sonrasında Sagan, polise “Bak! O da bunu sevdi.” şeklinde bir cümle kurmuştur.
Françoise Sagan, 24 Eylül 2004 tarihinde Honfleur, Fransa’da 69 yaşında akciğer ambolisi nedeni ile ölmüştür.
Ölümü sonrasında Fransız Cumhurbaşkanı Jacques Chirac: “Onun ölümüyle Fransa tarihinin en parlak ve hassas yazarlarından birini kaybetti. O ayrıca edebi hayatımızda seçkin bir yere sahip olan yazarlardandı.” yorumunu yaptı
2008 yılında yönetmenliğini Diane Kurys’un yaptığı “Sagan” adlı biyografik filmde Françoise Sagan’ın hayatı işlendi. Françoise Sagan’ı Fransız oyuncu Sylvie Testud canlandırdı.
Kitapları :
Roman :
1954 – Günaydın Hüzün (Bonjour Tristesse)
1955 – Acı Tebessüm (Un certain sourire)
1957 – Dans un mois, dans un an (Those without shadows)
1959 – Brahms’ı Sever misiniz? (Aimez-vous Brahms?)
1961 – Les Merveilleux Nuages (“Wonderful Clouds”)
1964 – Toxique
1965 – Çarpıntı
1968 – Le Garde du cœur (The Heart-Keeper)
1969 – Un peu de soleil dans l’eau froide (Sunlight on Cold Water)
1972 – Des bleus à l’âme (Scars on The Soul)
1974 – Un profil perdu (Lost Profile)
1975 – Brigitte Bardot
1977 – Le lit défait (The Unmade Bed)
1980 – Le Chien couchant
1981 – La femme fardée (The Painted Lady)
1983 – Un orage immobile
1985 – De guerre lasse
1985 – La Maison de Raquel Vega
1987 – Sarah Bernhardt, ou le rire incassable
1987 – Un sang d’aquarelle
1989 – La Laisse
1991 – Les Faux-Fuyants
1994 – Chagrin de passage
1996 – Le Miroir égaré
2019 – Les Quatre coins du coeur
Kısa öyküler:
1975 – Les yeux de soie (Silken Eyes)
1981 – Musiques de scène
Oyun yazıları:
1960 – Château en Suède (Château in Sweden / İsveç’te Bir Şato)
1961 – Les Violons parfois
1963 – La Robe mauve de Valentine
1964 – Bonheur, impair et passe
1966 – L’Écharde
1966 – Le Cheval évanoui
1970 – Un piano dans l’herbe
1978 – Il fait beau jour et nuit
1987 – L’Excès contraire
Otobiyografik çalışmalar:
1964 – Toxique
1975 – Réponses (röportajlar)
1984 – Avec mon meilleur souvenir
1992 – Répliques (röportajlar)
1993 – …Et toute ma sympathie (Avec mon meilleur souvenir eserinin devamı)
1998 – Derrière l’épaule (otobiyografi)