Hasan İzzettin Dinamo

1909 tarihinde Akçaabat’ta doğdu.Sivas İlköğretim okulunu bitirdi (1931), Malatya ve Adıyaman’da iki yıl öğretmenlikten sonra girdiği Ankara Gazi Eğitim Enstitüsü’ndeki öğrenimini tamamlayamadan, son sınıfta ayrıldı (1935), çeviriler yapıp özel dersler vererek hayatını kazandı.20 Haziran 1989 tarihinde İstanbul’da öldü.

ESERLERİ

İlk şiiri 1925 yılında Giresun’da İzler dergisinde çıkmış, ilk şiir ve nesirlerinden bir kısmını, iki arkadaşıyla birlikte, Adsız Kitap’ta derlemişti
(1931), sonraki şiir kitapları: Deniz Feneri (1937),Karacaahmet Senfonisi (1960), Özgürlük Türküsü (1971),Mapushanemden Şiirler (1974), Sürgün Şiirleri (1975),Gecekondumdan Şiirler (1976), Çoban Şiirleri (1982),
Nazım’dan Meltemler (1989), Tuyuğlar (1990).

Konularını Kurtuluş Savaşı’ndan alan romanlar yazdı: Kutsal İsyan (sekiz cilt, 1966-1968), Ateş Yılları (1968), Savaş ve Açlar (1968), Kutsal Barış (yedi
cilt, 1972-1976), Öksüz Musa (1973), Musa’nın Mapushanesi (1974), Koyun Baba (1976) Musa’nın Gecekondusu (1976), Açlık (1982), Türk Kelebeği
(1081), Adalet Sıtması (1983), Anadolu’da Bir Yunan Askeri (1988).

Bir de hikâye kitabı var: Savaşta Çocuklar (1981).

Bir kısım anılarını 6-7 Eylül Kasırgası (1971), 2.Dünya Savaşı’ndan Edebiyat Anıları (1984) ve TKP ve Aydınlar (1989) kitaplarında topladı. Kutsal Barış’la Orhan Kemal Roman Armağanı’nı kazandı(1977).