Naşit Özcan (Dede) Biyografisi
Naşit Özcan, 1886’da istanbul’da Şehzadebaşı’nda doğdu, anne ve babası doktordu. Bayezit Rüştiyesi’nden sonra ailesi onu Baytar Mektebi’ne yazdırmış, (Veteriner) hayvan doktoru olmasını istemişlerdi. Ama o sürekli okulu kırıp tiyatro izlemeye giderdi. Daha sonra babası onu Muzika-ı Humayun’a gönderdi. Oyunculuk yaşamı Mızıka-ı Hümayun’u tamamladığı yıllarda Abdürrezzak Efendi’nin yanında başladı.
Tiyatrocu Adile Naşit ve Selim Naşit Özcan‘ın babasıdır.
Meşrutiyetin ilanından iki sene sonra tiyatro topluluğunun dağıtılmasıyla heveskâran cemiyetiyle ilk temsillerine başladı. İlk oyunu “Haremağası Ut Meşkediyor”‘ dur. “Meşrutiyeti Osmaniye” kumpanyasında Nurettin Şefkati, Eliza Binemeciyan, Hekimyan ile birlikte çalıştı. Daha sonra Rıdvan Paşa’nın oğlu Reşat Bey ile “Sahne-i Heves” yaptı. Heveskerân Cemiyeti’nde Büyük Behzat ile sonra Kemal Emin ile Ortaköy tiyatrosunda oynadı. 1910-11 de Kavuklu Hamdi ve Küçük İsmail’in ortaoyunu topluluğu, Kel Hasan’ın tuluat topluluğu, Manakyan topluluğu gibi çeşitli topluluklarda uzun sure çalıştı.
Saray tiyatrosunda kısa sürede dikkati çekmiş, adı ‘Sultan Hamid’i güldüren adam’a çıkmıştı. Saray tarafından Fransa’ya gönderildi. Dönüşünde n pantomim topluluğuna katıldı. Sinema, ortaoyunu ve melodramlardaki başarısının yanı sıra asıl ününü yeni tipler yarattığı tuluat tiyatrosunda kazandı. Orta oyununun yanı sıra kukla ve karagöz de çalışmış, çeşitli yerel tipleri ve azınlık taklitleriyle tuluat tiplemesi olan İbiş‘e kişilik kazandırmış. Aşçıbaşı Tosun Ağa, Leblebici Horhor, Hoşkadem Kalfa, Surpik Dudu yarattığı ve başarıyla oynadığı en önemli tiplerdir.
Bir gün bir temsilin ardından kulise gelen ustası Komik Abdi Efendi molla kuşağını ve takkesini çıkarmış Naşit Bey’e devretmişti. Artık komik-i şehir unvanı ona aitti. Kendi kumpanyasını kurmak için yola koyuldu. Kendi adına kurduğu topluluklarda çalışmalarını Cumhuriyet döneminde de sürdürdü.
Naşit Özcan, 1917’de Leman Hanım’la evlendi. Çocukları olmuyor diye ayrıldı. Kumpanyadaki Kemani Yorgi Efendi’nin kızı kantocu, Sahne adı Seniye olan Amelya hanım ile 1926’da evlendi. Amelya hanım evlenince Emel adını aldı. Bu evliliğinden Selim Naşit Özcan (d.Ağustos 1928) ve Adile Naşit (d.17 Haziran 1930) adında iki çocuğu oldu.
1942’de Bakırköy Ruh ve Sinir Hastalıkları Hastanesi’ne yatırıldı. 3 ay sonra eve döndüğünde durumunda pek bir değişiklik yoktu. 26 Nisan 1943’de İstanbul’da evinde öldü.
Oynadığı oyunlardan bazıları şunlardır: Beyimin Tiyatro Merakı, Yahudi Doktorun Metresi, İstanbul Çapkını, Çifte Köy Düğünü. 1932′den başlayarak bazı filmlerde de rol aldı. Dört film yapan Naşit Özcan Bey, “Bir Millet Uyanıyor” adlı filmde asker “İstanbul Sokaklarında” dilenci rollerinde oynamış, “Naşit Dolandırıcı” ve “Düğün Gecesi” adlı iki de komedi yapmıştır.