Yann Tiersen Biyografisi
Fransız müzisyen. Fransa’nın en büyük müzik dehaları arasında gösterilen Tiersen, birçok farklı enstrümanı kullanarak deneysel ve minimalist bir tarz oluşturmuştur. Hem geleneksel hem de yenilikçi olarak adlandırılan müziğinde kullandığı avangart dokunuşlarla, folkla pop arasında gidip gelen zaman zaman da rock soundlarıyla zenginleşen bir stil ortaya koymuştur.
23 Haziran 1970’te Brest, Brittany, Fransa’da dünyaya geldi. Müzikle küçük yaşlarındayken ilgilenmeye başlayan Tiersen, Rennes, Nantes ve Boulogne gibi birkaç akademide klasik müzik eğitimi aldı. Müzikal kariyeri, aralarında 1998 tarihli Erick Zonca’nın yönetmenliğini yaptığı La Vie Rêvée des Anges, André Téchiné’in çektiği Alice et Martin ve Christine Carrière’in yönetmenliğindeki Qui Plume la Lune? gibi kısa filmler ve oyunlar için yazdığı skorlarla başladı.
Yann Tiersen, ilk albümü “La Valse Des Monstres“ı 1995 yılında yayınladı. Ardından “Rue Des Cascades” (1996) ve dünya çapında tanınmasını sağlayan “Le Phare” (1998) albümleri geldi. Çıkardığı “Tout Est Calme” (1999) ve “L’absente“ın (2001) albühatrı sayılır bir başarı elde eden Tiersen, 2001 yılında yönetmen Jean Pierre Jeunet’ten teklif aldı. Jeunet, filmi Le fabuleux destin d’Amélie Poulain için onunla çalışmak istemişti ve bu Tiersen için gerçek bir şans oldu. Çünkü filmin ulaştığı uluslararası izleyici kitlesinde ve kazandığı başarıda müziklerinin de payı olmuştu ve akordion, mızıka, piyano ve viyolinle yaptığı bu lirik ve dokunaklı besteler filme çok yakışmıştı. “Amelie”, 2002 yılında Yann Tiersen’e ‘En İyi Film Müziği’ dalında César ödülünü kazandırdı. Ayrıca aynı yıl Dünya Film Müzikleri Ödülleri‘nde (WSA) Yann Tiersen ‘Yılın En İyi Orjinal Film Müziği’ ödülünün de sahibi oldu.
Dünyanın dört bir yanında verdiği konserlerin ardından Yann Tiersen, 2004 yılında Goodbye Lenin filminin müziklerini yazdı. Ödül geleneği bu filmde de devam etti. Yann, bu defa da Alman Film Ödülleri‘nde onurlandırılmıştı. Aynı yıl şarkıcı Shannon Wright’la ortak müzikal çalışmalar içine girdi.
Yann Tiersen yeni albümü “Les Retrouvailles“ı kendisiyle ve notalarıyla baş başa kalmak için çekildiği Quessant adasında yarattı. Albümde Tindersticks’ten Stuart Staples, Jane Birkin, Elizabeth Fraser ve Cocteau Twins gibi müzisyenlerle çalışan Tiersen, özellikle Jane Birkin’in seslendirdiği “Plus d’Hiver” ve Tindersticks’ten Stuart Staples imzalı “A Secret Place” çalışmalarıyla bu albümüyle de göz doldurdu ve olgunlaşmış bir müzikal alt yapı ortaya koydu.
Stiliyle Philip Glass, Erik Satie, Steve Reich, Penguin Cafe Orchestra, Nino Rota ve Mogwai gibi besteci ve gruplarla aynı kategoride görülen ve karşılaştırılan Tiersen, çalışmalarında daktilo vuruşu, saat gibi nesnelerin seslerini de kullanmaktadır. Noir Desir ve Claire Pichet’le de çalışmış olan Tiersen’in canlı performansları da birbirinden farklı bir çizgide seyretmektedir. Değişik enstrümanları birleştirerek ve enstrümanların sınırlarını zorlayarak farklı sesler elde eden sanatçı, bu seslerle de çeşitli doğaçlamalar yapmaktadır. Konserlerinin bir kısmını sanatçı Dominique A’nın eşliğiyle gerçekleştiren müzisyen, son çalışmalarında müziğinde daha sert sesler ve ritmler kullanmaya başlamış, deneysel bir tarza yöneldiğini ortaya koymuştur.