Yaşar Kemal Biyografisi
Yaşar Kemal, 1923 doğumlu yazar. Asıl adı Kemal Sadık Göğceli’dir. Nobel Edebiyat Ödülü’ne aday gösterilen Kemal, uluslararası bir üne sahiptir. Türkiye’de ve dünyada en çok ilgi gören romanı “İnce Memed” olmuştur.
Yaşar Kemal, 6 Ekim 1923, 1926 olarak geçmektedir. Ailesi Birinci Dünya Savaşı’ndaki Rus işgali yüzünden van Gölü’ne yakın Ernis (bugün Ünseli) köyünden Osmaniye’nin Kadirli ilçesine bağlı Hemite köyüne göç etti. Annesi Nigar Hanım, babası ise bir çiftçi olan Sadık Efendi’ydi. Babası, camide, Kemal’in gözlerinin önünde öldürüldü. Küçük yaşta kaza sonucu bir gözünü kaybetti. İlkokulu Kadirli Cumhuriyet İlkokulu’nda okudu. Kemal’in edebiyata karşı olan ilgisi ise ortaokul yıllarında başladı. O yıllarda halk edebiyatı ilgisini çekiyordu. 1940lı yıllarda yazdığı şiirler “Çığ Dergisi”nde yayınlandı. Daha sonra “Ülke”, “Millet”, “Kovan” ve “Beşpınar” gibi dergiler de eserlerini yayınlandı.
Kemal, öğrenim hayatını ortaokulda sona erdirmek zorunda kaldı. Sonra ırgat kâtipliği, ırgatbaşılık, öğretmen vekilliği, kütüphane memurluğu, traktlalarında kontrolörlük gibi geçici işlerde çalıştı. 1940’lı yılların başlarında Pertev Naili Boratav, Abidin Dino ve Arif Dino gibi sol eğilimli sanatçı ve yazarlarla ilişki kurdu. Henüz 17 yaşındayken politik nedenlerle tutuklandı.
Askerliğini yaptıktan sonra 1946’da gittiği İstanbul’da Fransızlara ait Havagazı Şirketi’nde gaz kontrol memuru olarak çalıştı. 1948 yılında Kadirli’ye döndü, bir süre yine çeltik tarlalarında kontrolörlük, daha sonra arzuhalcilik yaptı. 1950’de 142. maddeye aykırı davranmak suçundan hapse atıldı. 1951’de hapisten çıkınca istanbul’a yerleşme kararı aldı. Cumhuriyet Gazetesi’nde röportaj yazarlığı yapmaya başladı, bazen de makale yazıyordu. Bu dönemde yaptığı röportajı “Dünyanın En Büyük Çiftliğinde Yedi Gün“, Gazeteciler Cemiyeti’nin düzenlediği yarışmada Özel Başarı Armağanı’nı almaya hak kazandı.
Kemal, Cumhuriyet Gazetesi’ndeki görevini 1963’e kadar sürdürdü. Bu tarihten sonra kendini tamamen romancılığa verdi. 1962 yılında Türkiye İşçi Partisi’nde görev yaptı. 1967 yılında “Ant” adlı dergiyi çıkarmaya başladı ve bu derginin eklerinden biri yüzünden 18 ay hapse mahkum oldu ancak karar Yargıtay tarafından bozuldu. 1995 yılında Almanya’da yayınlanan “Der Spiegel”adlı dergide çıkan yazısı dolayısıyla 20 ay ceza aldı ancak bu ceza da ertelendi.
Yaşar Kemal’in çalışmalarının karşılığı 1950li yıllarda gelmeye başladı. Bu yıllarda öyküleri “Dükkancı”, “Bebek”, “Memet ile Memet”, “Sarı Sıcak” yayınlandı. Türk Edebiyatı’nda çok önemli bir yeri bulunan “İnce Memed” adlı romanını 1955’te piyasaya sürdü. Bu roman aynı yıl Varlık Roman Armağanı’nı kazandı.
1967’de haftalık siyasi dergi Ant’ın kurucuları arasında yer aldı. 1973’te Türkiye Yazarlar Sendikası’nın kuruluşuna katıldı ve 1974-75 arasında ilk genel başkanlığını üstlendi. 1988’de kurulan PEN Yazarlar Derneği’nin de ilk başkanı oldu.
Yaşar Kemal 1950 yılında siyasi nedenlerle bir yıl Kozan Cezaevi’nde tutuklu kaldı, sonra serbest bırakıldı. Yazar, bu olaydan sonra 1951 yılında istanbul’a yerleşti ve kısa bir işsizlik döneminden sonra Cumhuriyet Gazete‘sinde fıkra ve röportaj yazarlığına başladı. Cumhuriyet gazetesindeki bu görevi 1963 yılına kadar devam etti.
Yazar, “Dünyanın En Büyük Çiftliğinde Yedi Gün” röportajıyla Gazeteciler Cemiyeti Özel Başarı Armağanı’nı, ilk romanı olan “İnce Memed” ile 1955 yılında Varlık Roman Armağanı’nı, 1974 yılında “Demirciler Çarşısı Cinayeti”adlı eseriyle Madaralı Roman Ödülü’ nü, kazandı.
Bunun dışında 1974 tarihli “Demirciler Çarşısı Cinayeti” romanı Madralı Roman Ödülü’nü, 1977 tarihli “Yer Demir Gök Bakır” Fransa’da “Yılın En İyi Yabancı Romanı” ödülünü aldı, aynı zamanda yazara 1982’de Del Duca Ödülü ve 1984’te Fransa’dan “Légion D’Honneur” nişanı verildi.
Yaşar Kemal, Türk Edebiyatı’na öykü , roman, deneme, derleme, çocuk romanı (Filler Sultanı ile Kırmızı Sakallı Topal Karınca – 1977) ve çevirisiyle (Ayışığı Kuyumcuları – 1977) katkıda bulunmuştur. Eserleri 39 dile çevrilmiş, uluslararası arenada büyük ilgi görmüştür. Yapıtlarında genellikle çocukluğunu geçirdiği yer olan Çukurova’yı, buradaki hayatların acı-tatlı her yönünü, kan davalarını, ağalığı, ekonomik sıkıntıları anlatmıştır. 1970’ten sonra yazdığı romanlarda kentli insanın da anlatıldığı görülmektedir. Ayrıca masallardan ve efsanelerden de yararlanmıştır. PEN yazarlar derneğinin bir üyesidir. İstanbul’da yaşamaktadır. Nobel Edebiyat Ödülü’ne aday gösterilmiştir. Birçok eseri tiyatroya uyarlanmıştır.
1995’te Der Spiegel’deki bir yazısı nedeniyle istanbul Devlet Güvenlik Mahkemesi’nde yargılandı, aklandı. Aynı yıl bu kez Index on Censorhip’teki yazısı nedeniyle 1 yıl 8 ay hapis cezasına mahkûm edildiyse de cezası ertelendi.
Yaşar Kemal, 1952 yılında Tilda adında bir İspanyol göçmeniyle evlendi. Eşi 2001 yılında öldü. Raşit Gökçeli adında bir oğlu vardır. 1 Ağustos 2002 tarihinde Ayşe Semiha Baban ile evlendi.
Yaşar Kemal, son günlerde yaşadığı solunum sorunları nedeniyle 14 Ocak 2015 tarihinde İstanbul Üniversitesi Çapa Tıp Fakültesi Hastanesi’nde tedavi altına alındı. Bir süre tedavi gördüğü hastanede 28 Şubat 2015 tarihinde yaşamını yitirdi.
Kitapları:
Öykü:
1952 – Sarı Sıcak
1975 – Bütün Hikâyeler
Roman
1955 – İnce Memed,
1955 – Teneke, ,
1960 – Orta Direk,
1963 – Yer Demir Gök Bakır,
1968 – Ölmez Otu,
1969 – İnce Memed,
1974 – Akçasazın Ağaları / Demirciler Çarşısı Cinayeti,
1975 – Akçasazın Ağaları / Yusufcuk Yusuf,
1976 – Yılanı Öldürseler,
1976 – Al Gözüm Seyreyle Salih,
1978 – Kuşlar da Gitti, (uzun öykü)
1978 – Deniz Küstü,
1980 – Yağmurcuk Kuşu / Kimsecik I,
1982 – Hüyükteki Nar Ağacı,
1984 – İnce Memed, III. Cilt,
1985 – Kale Kapısı / Kimsecik II,
1987 – İnce Memed, IV. Cilt,
1991 – Kanın Sesi / Kimsecik III,
1997 – Fırat Suyu Kan Akıyor Baksana / Bir Ada Hikayesi I,
2002- Karıncanın Su İçtiği / Bir Ada Hikayesi II,
2002 – Tanyeri Horozları / Bir Ada Hikayesi III,
2012 – Çıplak Deniz Çıplak Ada / Bir Ada Hikayesi IV,
2013 – Tek Kanatlı Bir Kuş, br>
Çocuk Romanı
1977 – Filler Sultanı ile Kırmızı Sakallı Topal Karınca,
Çeviri
1977 – Ayışığı Kuyumcuları (A. Vidalie; Thilda Kemal ile),
Röportaj
1955 – Yanan Ormanlarda 50 Gün, İst.: Türkiye Ormancılar Cemiyeti,
1955 – Çukurova Yana Yana,
1957 – Peribacaları,
1971 – Bu Diyar Baştan Başa,
1974 – Bir Bulut Kaynıyor,
1978 – Allahın Askerleri,
2011 – Röportaj Yazarlığında 60 Yıl,
2013 – Çocuklar İnsandır,
Deneme-Derleme
1943 – Ağıtlar, Adana: Halkevi,
1961 – Taş Çatlasa,
1974 – Baldaki Tuz, (1959-74 gazete yazıları)
– Gökyüzü Mavi Kaldı, (halk edebiyatından seçmeler, S. Eyüboğlu ile)
1980 – Ağacın Çürüğü: Yazılar – Konuşmalar, (der. Alpay Kabacalı)
1985 – Yayımlanmamış 10 Ağıt,
1997 – Sarı Defterdekiler: Folklor Derlemeleri, (haz. Alpay Kabacalı)
1995 – Ustadır Arı, İst.: Can,
1995 – Zulmün Artsın,
2009 – Binbir Çiçekli Bahçe,
Destansı roman
1967 – Üç Anadolu Efsanesi,
1970 – Ağrıdağı Efsanesi,
1971 – Binboğalar Efsanesi,
1972 – Çakırcalı Efe,
Şiir
2010 – Bugünlere Bahar İndi,